Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Πως η ...καταγραφή, θα σώσει τα οικονομικά μας!

Πολλές φορές, μπλεγμένοι στην καθημερινή ρουτίνα, είναι δύσκολο να αντιληφθούμε την πραγματική οικονομική μας κατάσταση και το τι αποκομίζουμε από τον καθημερινό μας μόχθο.
Οι οικονομικές καταστάσεις όπου αποτυπώνονται καθημερινά έσοδα και έξοδα, ακόμη και τα πιο μικρά, όσο βαρετό και αν είναι, μπορούν να είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικά και να σας οδηγήσουν σε οικονομικές αποφάσεις για τον εαυτό σας που δεν μπορείτε να φαντασθείτε.


Θα χρησιμοποιήσω το παράδειγμα ενός φίλου μου που το 2000, σε ηλικία 24 ετών, βρισκόταν να δουλεύει σε χρηματιστηριακή εταιρία (στο back office) με μισθό 530 ευρώ. Είχε πάρει δάνειο για να πληρώνει τη σχολή του, δάνειο για να πάει διακοπές και ένα ακόμη δάνειο για να πληρώσει τις δόσεις των προηγούμενων, αλλά και για να αγοράσει εξοπλισμό για τον εαυτό του (τηλεόραση, CD κτλ.)
Μια ημέρα, συνειδητοποίησε ότι ήταν σε πολύ άσχημη οικονομική κατάσταση. Αποφάσισε να καταγράφει όλα του τα έσοδα και έξοδα σε καθημερινή βάση, ώστε να εξετάσει διεξοδικά την κατάστασή του. Ξεκίνησε με το πρόγραμμα Microsoft Money και μετά προχώρησε στο Excel, όπου κατέγραφε καθημερινά όλα του τα μικροέξοδα και τα μηνιαία έσοδά του, για να διαπιστώσει ότι ήταν μείον.
Τα μηνιαία του έξοδα ξεπερνούσαν, έστω και οριακά, τα έσοδά του, κάτι που όπως διαπίστωσε, θα τον οδηγούσε σύντομα σε προσωπική χρεοκοπία.

Ήταν η στιγμή να πάρει οικονομικές αποφάσεις για τον εαυτό του. Αποφάσισε να χωρίσει τα έξοδα σε τομείς (”Λειτουργικά” όπου εμπίπτουν π.χ. τα τσιγάρα, αλλά και οι δεδομένες μηνιαίες δαπάνες όπως οι δόσεις των δανείων, Διασκέδασης, όπου έβαζε τα προσωπικά έξοδα και Εργασιακά, όπου καταχωρούσε τις δαπάνες που σχετίζονται με τη δουλειά του, όπως η βενζίνη του αυτοκινήτου, το φαγητό στη δουλειά κτλ).
Οι πρώτες του αποφάσεις ήταν, όπως σε κάθε προβληματική επιχείρηση, περικοπές κόστους. Σταμάτησε να πηγαίνει στη δουλειά με το αυτοκίνητο και άρχισε το Μετρό, ενώ στο ζήτημα του φαγητού, επέλεξε την οικονομική μέθοδο ”ταπεράκι από το σπίτι”.
Συνειδητοποίησε όμως και την απίστευτη λιγούρα του, διαπιστώνοντας ότι η τακτική επίσκεψη στο περίπτερο για σοκολάτες, πατατάκια και όλα τα συναφή, του κόστιζαν περίπου 70 ευρώ το μήνα.
Η συνέπεια με την οποία κατέγραφε τις δαπάνες του τον οδήγησαν σε κάποιες υπερβολές, όπως το να μην προχωρά σε προσωπικές δαπάνες όταν υπερέβαινε το όριο, μένοντας για παράδειγμα από τσιγάρα στο τελευταίο πενθήμερο του μήνα, ενώ χρησιμοποιούσε το ίδιο εισιτήριο στο τρένο για να μειώσει κατά τι τις δαπάνες κίνησης.
Ωστόσο, παρά τις υπερβολές, πέτυχε τον έλεγχο δαπανών που επιθυμούσε και σιγά-σιγά βελτίωσε την οικονομική του κατάσταση.
Εν τω μεταξύ, η ενασχόληση με τον υπολογιστή και το Excel τον οδήγησε σε μια αποκάλυψη για τον εαυτό του. Του άρεσε τόσο πολύ που πήρε βιβλία προγραμματισμού και εξαφανίστηκε για ένα εξάμηνο. Μέσα σε τρία χρόνια ήξερε πολλές γλώσσες προγραμματισμού, οι οποίες θα του άνοιγαν το δρόμο για τη νέα οικονομική του απόφαση.
Σύντομα βρήκε καινούρια δουλειά, σαν Junior προγραμματιστής αρχικά, με μισθό διπλάσιο από τον αρχικό, ενώ εξελίχθηκε τάχιστα σε κανονικό προγραμματιστή και αυτή τη στιγμή ο μισθός του είναι στα 1.500 ευρώ, με προσφορές για θέσεις εργασίας με ακόμη περισσότερα χρήματα.
Με την αύξηση των εσόδων και τον έλεγχο των δαπανών, κατάφερε να ξεχρεώσει τα δάνεια, αλλά και να δημιουργήσει ένα χαρτοφυλάκιο μετοχών, ενώ επόμενος στόχος του είναι η αγορά κατοικίας, για την οποία έχει δημιουργήσει ήδη σχετικό κωδικό και αποταμιεύει χρήματα.
Εν κατακλείδι, όπως μου εξομολογήθηκε και ο ίδιος, η αντιμετώπιση της προσωπικής του οικονομικής κατάστασης σαν να ήταν μια επιχείρηση και η λεπτομερής καταγραφή των μηνιαίων εσόδων-εξόδων, τον βοήθησε τα μέγιστα στην οργάνωση και τη στοχοθεσία της ζωής του, αλλά και την επιστροφή του στην... κερδοφορία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου